woensdag 3 juli 2019

De oude Statenvertaling: de eenige zuivere en volledige Bijbelvertaling

Volgens den Bijbel moeten wij in de oude paden wandelen. Honderden jaren lang hebben wandelaars namelijk de oude paden gebruikt en alzoo zijn deze oude paden door den tijd beproefd en gebleken betrouwbaar en veilig te zijn.
Jeremia 6:16 Zoo zegt de HEERE: Staat op de wegen en ziet toe, en vraagt naar de oude paden, waar toch de goede weg zij, en wandelt daarin, zoo zult gij rust vinden voor uwe ziel; maar zij zeggen: Wij zullen [daarin] niet wandelen.
Daarom moeten wij ook eene Bijbelvertaling kiezen die door den tijd beproefd is en dus betrouwbaar is. Wat is nu de oudste en beste Bijbelvertaling in het Nederlandsch? De oude Statenvertaling, die oorspronkelijk verschenen is in het jaar des Heeren 1637. Zelfs hare vijanden erkennen dat zij eene uitstekende vertaling is. Hoe kunnen zij ook anders? Zij trachten den Statenbijbel te belasteren door hem ervan te beschuldigen te moeilijk te zijn, of te oud te zijn, maar hem ervan te beschuldigen eene slechte vertaling te zijn kunnen zij niet. Dat soort laster zoude teveel in het oog loopen, zij zouden zichzelven alleen maar bespottelijk maken. Want iemand die het waarachtige Woord van God verwerpt, heeft geene wijsheid in zich.
Jeremia 8:9 De wijzen zijn beschaamd, verschrikt en gevangen; ziet, zij hebben des HEEREN woord verworpen, wat wijsheid zouden zij dan hebben?
Het is niet zoo dat dat de hedendaagsche, moderne Bijbelvertalingen in den loop der tijden ook zullen blijken betrouwbaar te zijn. Christenen zullen over honderden jaren de nieuwe Bijbelvertalingen dezer eeuw zeker niet als eene getrouwe weergave van Gods Woord beschouwen. Zij zijn namelijk niet betrouwbaar en dat kunnen wij makkelijk aantoonen. De moderne vertalingen laten namelijk heele gedeelten van den Bijbeltekst weg. Vaak staan deze geschrapte gedeelten dan tusschen blokhaken, of schuin gedrukt of in eene voetnoot met eene opmerking als ,,andere handschriften bevatten ook nog dezen tekst'' of ,,dit vers staat niet in alle handschriften.’’ 

Ook de misleidend genaamde Herziene Statenvertaling uit 2010 doet dit. Soms gaat het zelfs om groote gedeelten, zooals het prachtige verhaal van de overspelige vrouw in Johannes hoofdstuk 8, dat in de moderne vertalingen schaamteloos in twijfel wordt getrokken. Maar er kan heelemaal geen twijfel bestaan omtrent den tekst van den Bijbel! Is het Woord van God nu eeuwig en onveranderlijk of niet? Wat zegt de Bijbel nou?
Psalm 12:7 De redenen des HEEREN zijn reine redenen, zilver, gelouterd in eenen aarden smeltkroes, gezuiverd zevenmaal.
Psalm 12:8 Gij, HEERE, zult ze bewaren, Gij zult ze behoeden voor dit geslacht tot in eeuwigheid.
God heeft beloofd om zijn Woord eeuwig te behoeden en te bewaren! Dat beteekent dat het Woord van God onveranderlijk is en er nooit een gedeelte verloren kán gaan. Daarom zijn dit soort voetnoten over ,,ontbrekende teksten in andere handschriften’’ belachelijk. De Bijbel zegt keer op keer dat hij eeuwig en volstrekt onveranderlijk is, maar deze nieuwe vertalingen zetten doodleuk in eene voetnoot dat de Bijbel toch veranderd is. Neen, zij liegen. Er zijn geene ontbrekende gedeelten in den Bijbel.

Wat zij in hunne voetnoten niet zeggen is dat er twee verminkte handschriften van den Bijbel zijn, slechts twee van de honderden overgeblevene handschriften, waarin vele teksten geschrapt zijn. Deze twee handschriften worden de Codex Vaticanus en de Codex Sinaiticus genoemd, die onderling ook nog eens sterk verschillen. Alle moderne Bijbelvertalingen zijn om onbegrijpelijke redenen gegrond op deze twee verminkte handschriften, alleen de oude Statenvertaling is dat niet. Wij weten door het geloof alleen al dat deze twee handschriften valsche handschriften zijn, omdat God heeft beloofd om zijne woorden te bewaren en te behoeden voor dit geslacht tot in eeuwigheid. Als honderden handschriften eenen tekst wel hebben, maar in twee handschriften die tekst niet staat, dan hebben de schrijvers van die twee handschriften opzettelijk teksten uit den Bijbel verwijderd. Dat kan niet anders.
Maar het is ten strengste verboden om gedeelten uit den Bijbel weg te laten, zooals deze beide handschriften en alle moderne vertalingen met hen doen. De Bijbel zegt namelijk uitdrukkelijk in zijn laatste hoofdstuk:
Openbaring 22:18 Want ik betuig aan een' iegelijk die de woorden der profetie dezes boeks hoort: Indien iemand tot deze dingen toedoet, God zal over hem toedoen de plagen die in dit boek geschreven zijn;
Openbaring 22:19 en indien iemand afdoet van de woorden des boeks dezer profetie, God zal zijn deel afdoen uit het boek des levens, en uit de heilige stad, en [uit] hetgeen in dit boek geschreven is.
Gij zoudt wellicht kunnen zeggen: als het in eene voetnoot staat, dan is het toch niet daadwerkelijk verwijderd? Dan is het toch eigenlijk niet zoo erg? Maar neen, het is des te erger. Met hunne voetnoot willen zij twijfel zaaien in uw hart, twijfel omtrent de eeuwige onveranderlijkheid van het Woord van God. En hetzelfde deed de duivel in het paradijs. God had uitdrukkelijk verboden om van den boom der kennis des goeds en des kwaads te eten, maar de Satan zaaide twijfel in het hart van Eva, toen deze slang het uitdrukkelijke verbod des Heeren in twijfel trok met de woorden ,,is het ook, dat God gezegd heeft?''
Genesis 3:1 De slang nu was listiger dan al het gedierte des velds, hetwelk de HEERE God gemaakt had; en zij zeide tot de vrouw: Is het ook dat God gezegd heeft: Gijlieden zult niet eten van allen boom dezes hofs?
Deze misleiding van den duivel heeft de menschheid in de ellende gestort waarin zij tot op heden verkeert. Want dat gebeurt er als iemand aan de waarheid der Schiftuur twijfelt: hij verzoekt God en werpt zich in het verderf. En dat is nu juist wat de duivel wil, zooals de Heere Jezus duidelijk leerde in zijne gelijkenis van eenen zaaier die uitging om zijn zaad te zaaien. Het zaad is hierbij een zinnebeeld van het Woord van God. Een gedeelte van het zaad viel echter niet in den vruchtbaren grond, maar bij den weg en werd vertreden en de vogelen des hemels aten dat op.
Lukas 8:11 Dit is nu de gelijkenis: Het zaad is het Woord Gods.
Lukas 8:12 En die bij den weg [bezaaid worden], zijn dezen die hooren; daarna komt de duivel en neemt het Woord uit hun hart weg, opdat zij niet zouden gelooven en zalig worden.
Ziet gij de overeenkomst? Satan zaait twijfel omtrent de redenen des Heeren, de moderne vertalingen zaaien twijfel omtrent de volmaakte behoudenis van den Bijbel. Satan neemt het Woord van God uit de harten der menschen weg en de nieuwe vertalingen nemen heele gedeelten uit den Bijbel weg. Alleen de Statenvertaling doet dit niet en daarom is de eenige betrouwbare Bijbelvertaling in het Nederlandsch de Statenvertaling.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten